خانه اي براي صبح

دفترماه

طرح سيمرغها: كار با راپيدوگراف- مشهد-1376


خدا:
.
.
.
من اينجا هستم
ميان مشتي خاك
در پيشگاه تو ايستاده

تعدادي از فرانوها و سپيدهاي راشين گوهرشاهي:

پير مي شويم...
بالاخره پير مي شويم؛
و قبل از آنكه عاشق شده باشيم؛
بايد بميريم

مارا با بالهاي آويزان كه به كار هيچ كسي نمي آيد؛  "آويزان" مي كنند
 دستگاه چرخ دنده ذبح اسلاميمان ميكند!
 و هيچ كسي حتي رئيس  وقت مرغداري به ضجه هايمان اهميتي نمي دهد...

قبل از آنكه عاشق شده باشيم؛ مرده ايم
و قبل از آنكه فصل جفت گيري فرا برسد؛
جوجه هايمان سر از تخم،

بيرون آورده اند!

صبح(راشين گوهرشاهي- سيزدهم اسفند 1390)

سنگ:

سنگ دلم را

بر شيشه ي نگاه تو
 ميكوبم..

 هم دل من مي شكند...
هم نگاه تو.(صبح- آبان 1389)

باد:

بر باد خواهم رفت؛

با گرفتن دستهاي تو

از دستانم بگريز (صبح)

تو عاشق مي شوي.(صبح)

تگرگ:

بالغ شد آسمان

دندانهای شیریش ریخت

تگرگ زد؛دیدی؟

فردا مرانماز خواهد خواند

كبوتر:

كبوتر 1:

به حضور كبوترها عادت كرده ام:

بر روي شانه هايم
بر روي دستهام...
و به بار شيشه اي تخمهايشان
در لانه چشمهايم

آهسته مي روم
آهسته مي آيم
آهسته نگاه ميكنم...
تا قلبشان نلرزد...

كبوتر 2:

كبوتر به درون اتاقم آمد
چشم در چشمم دوخت
در انتظار موسيقيم ماند
اما من
گريختم!

كبوتر3:

دو کبوترخانگی..

درچشمهایم تخم گذاشته اند.

اشکم باردار است؛

تعجب نکن اگر ساکتم

كبوتر4:

كبوتر؟!

پركشيد...

تحويلش نگرفتم:

قهر كرد.

كبوتر5:

خانم ها!..

آقایان!..

چشمهایتان ابری نیست..

کو کبوترانم؟!

كبوتر6:

دلم هواييت شده
كبوتر وار
آسمان دام آبي قشنگيست
من خاك تو را مي خواهم...(صبح- مهر 1389)